.:Historia techno:.

Kultura Techno zaczęła się kształtować pod koniec lat osiemdziesiatych. Miejscem jej narodzin były Stany Zjednoczone i Wielka Brytania. W sposobie spędzania wolnego czasu przez brytyjska młodzież dał się wówczas zauważyć pewien nowy i nieco zaskakujacy trend młodzi ludzie jako miejsce spotkań upodobali sobie opuszczone hale fabryczne, niszczejace magazyny. Tam bawili się do rana, słuchaja ulubionej muzyki, stopniowo coraz bardziej ewoluujacej w stronę tego, co dzis nazywamy muzyka Techno. Na okreslenie tych wypadów i wspólnej zabawy używano wyrażeń: rave i acid house. W tym samym czasie w Stanach Zjednoczonych, głównie w Detroit i Chicago, w małych prywatnych studiach zaczęła powstawać nowa muzyka taneczna. Jej prekursorami byli: Derick May, muzyk eksperymentator z Detroit, Juan Atkins i Kevin Saunderson. Chcieli stworzyć inna, mowa muzykę do tańca, krytykujac i odrzucajac wszelkie instrumentalne ozdobniki. Miało z tych starań po syntezatorach i samplerach. W maju 1988 roku tygodnik The Sun , recenzujac pierwsza płytę Derricka Maya, użył sformułowania Techno . Tę datę uważa się za oficjalne narodziny nowej muzyki.Jej tworzenie polega na na miksowaniu, samplowaniu, sratchowaniu. Słowo komponowanie jest w przypadku Techno raczej niefortunne bardziej pasuje generowanie za pomoca urzadzeń technicznych . Nie potrzeba dobrego studia, profesjonalnej aparatury. Do podstawowego wyposażenia muzyka Techno należa: sampler, mikser, komputer, syntezatroy, gramofony i czarne płyty oraz utamat perkusyjny, za pomoca których łaczy on przeróżne dzwięki, zestawia najbardziej nieprawdopodobne odgłosy. Charakterystyczne dla Techno jest regularne, automatyczne uderzenie bębna nasowego, tzw. stopy; szybkosć tych uderzeń, a więc tempo utworu, mierzy się w jednostkach BPM (ang. beats per minute uderzeń na minute ). To tak istotna cecha gatunku, że na niemal każdej płycie Techno przy każdym utworze podaje się liczbę BPM. W tej muzyce nie ma gwiazd, nie ma kultu idoli. Ludzie, którzy ja tworza, sa często animowani. Operuje się pseudonimami, nazwami wytwórni (np. Matsuri) lansujacym jakis kierunek. Tacy wykonawcy jak Chemical Brothers, Aphex Twin, Eat Static, w Polsce Wieloryb znani sa jedynie dlatego, że na kolejnych płytach powtórzyli te same nazwy. Pseudonimy i nazwy sa często jednorazowe, nie przywiazuje się do nich znaczenia. Muzyka Techno szybko się rozwarstwiła i podzieliła. Dzis jest siecia dziesiatków splatanych ze soba gatunków i podgatunków. Można w nich jednak wyróżnić kilka wiodacych. Acid i trance odznaczajace się bogactwem brzmieniowym oraz falujacymi, powtarzajacymi się liniami melodycznymi. Hard core Techno wyjatkowa szybka i agresywna odmiana Techno; wyróżniaja ja bardzo głosne i zniekształcone efekty perkusyjne, w wiedeoklipach, gadżetach towarzysza im mroczne, agresywne obrazy. Natomiast ambient (ang. otoczenie) jest bardzo spokojna, wyciszona muzyka, w samplach wykorzystuje często dzwięki natury, takie jak głosy zwierzat, spiew ptaków, szum fal itp. Niektórych ambientowych wykonawców (np. Briana Eno, Kitaro) trudno w ogóle zaliczyć do muzyki Techno. Kolejne wcielenia Techno to jungle i beakbeat, czyli bardzo szybka, niezwykle dynamiczna zmienna muzyka o wyjatkowo skomplikowanych, zwariowanych przebiegach rytmicznych. Techno drum n bass, jeden z najpopularniejszych wsród wielbicieli Techno kierunek, składa się wyłacznie z dzwięków perkusyjnych i bardzo intensywnej, zróżnicowanej, pulsujacej melodii basowej. Techno pop, najbardziej komercyjna odmiana, to własciwie muzyka dyskotekowa wzbogacona o najprostsze elementy Techno. Na ogół występuje tu wokalistka lub wokalista (rzadkosć w Techno) i klasyczne instrumenty, nie spotykane w prawdziwym Techno, np. gitary. Przykładem może być zespół 2 Unlimited. Jeszcze inna kategorię trzeba by przypisać zespołowi The Prodigy, uznawanemu przez laików za gwiazdę Techno. Twórczosć grupy należałoby raczej okreslić jako Techno-Rock.Muzyka Techno żyje, nabiera sensu podczas Techno Parties, kiedy to tłum ludzi, zamykajac oczy, oddaje się jej szalonemu rytmowi. Disc Jockey (DJ Techno), który jest najważniejsza osoba na Techno Party, generuje atmosferę, obserwujac reakcje tańczacych, odpowiednio dobiera rodzaj muzyki. Wokół muzyki istnieje cała subkultura, oparta przede wszystkim na futurystycznej, industrialnej estetyce. Do ważnych pojęć Techno należa: miasto, masa i równosć. Do jego atrybutów: filmy i seriale fantastyczne ( Star Trek , Gwiezdne wojny ), komiksy, architektura przemysłowa, kosmiczne stroje z winylu (np. wzorowane na filmie Barbarella ), okulary (wymyslne i jaskrawe), maski przeciw pyłowe oraz tabletka ecstasy, która ma pomagać technomanom w osiagnięciu prawdziwej transowej ekstazy.Trans jest niezwykle istotna kategoria tej subkultury. W nim zawiera się przesyłanie Techno, wychodzac poza sama muzykę. Rytmiczny, transowy taniec ma umożliwić zapomnienie, wejsć w siebie. Rytm, traktowany jako sposób na osiagnięcie odmiennego stanu swiadomosci, duchowego wyzwolenia, każe przestać mysleć, właczyć się w pulsowanie. Ludzie transujacy na parkiecie maja tworzyć cos w rodzaju plemienia wspólnoty. Techno, choć nierozerwalnie zwiazane z miastem i jego wytworami, jest definiowane jako sposób na ucieczkę od cywilizacji, na odnalezienie swojego duchowego głosu. W tym sensie zbliża się do założenia nurtu New Age. Techno ze swoja pierwotno-futurystyczna filozofia stanowi na pewno jedna z najciekawszych subkultur i wyraża sprzeczne niepokoje i pragnienie końca wieku. Godzi zafascynowanie pierwotnym rytmem oraz industrialna estetykę wielkich miast. Łaczy atawistyczny, rytualny trans i futurystyczne obrazy. Rozwija się znakomicie.